woensdag 13 juli 2016

Goed voorbeeld...

Goed voorbeeld doet goed volgen. Dat weten we allemaal. Laatst kwam ik een prachtig gedicht tegen. Ik heb geen idee van wie het is, maar wilde het toch delen met jullie:

Toen je dacht dat ik niet keek,
zag ik hoe jij mijn eerste schilderij aan de koelkast hing,
en wilde ik er meteen nog een maken.

Toen je dacht dat ik niet keek,
zag ik dat je een zwerfkat te eten gaf,
en leerde ik dat het goed was om lief te zijn voor de dieren.

Toen je dacht dat ik niet keek,
zag ik hoe jij mijn lievelingstaart voor me bakte,
en ontdekte ik hoe bijzonder juist de kleine dingen in het leven kunnen zijn.

Toen je dacht dat ik niet keek,
hoorde ik je een gebed uitspreken
en wist ik dat er een God was met wie ik altijd kon praten.

Ik leerde op Hem te vertrouwen

Toen je dacht dat ik niet keek,
voelde ik hoe je me goede nacht kuste,
en voelde me geliefd.

Toen je dacht dat ik niet keek,
zag ik dat je eten klaarmaakte en het naar een zieke vriend bracht,
en leerde ik dat we allemaal voor elkaar moeten zorgen.

Toen je dacht dat ik niet keek,
zag ik dat je tijd en geld gaf om mensen te helpen die niets hadden
en leerde ik dat zij die wat hebben, moeten geven aan hen die niets hebben.

Toen je dacht dat ik niet keek,
zag ik dat je zorg droeg voor ons huis en iedereen die er woonde,
en leerde ik dat we zorg moeten dragen voor wat ons gegeven is.
Toen je dacht dat ik niet keek,
zag ik tranen uit je ogen komen en leerde ik dat dingen soms pijn doen,
maar dat je best mag huilen.

Toen je dacht dat ik niet keek,
zag ik hoeveel je van me hield en wilde ik alles uit mezelf halen wat erin zat.

Toen ik dacht dat ik niet keek,
leerde ik bijna alle levenslessen die ik nodig heb
om later een goed en productief mens te worden.


Toen je dacht dat ik niet keek,
keek ik naar je en wilde ik zeggen: 'Bedankt voor alle dingen die ik zag toen je dacht dat ik niet keek.'


 Voordoen is zo belangrijk. Wat je doet, heeft meer impact dan wat je zegt. Maar het maakt het wel een stuk lastiger. Op je woorden letten is zoveel gemakkelijker dan op je gedrag letten. Geen woorden maar daden. Dat dacht ik laatst ook toen ik in de bakkerij stond en een vrouw voor mij haar zoontje van een jaar of 2 tot vier keer toe verbeterde om de bakker niet met jij aan te spreken, maar met u. De bakker maakte er totaal geen probleem van, maar de vrouw wel. Vervolgens wilde ze pinnen, maar ging er iets mis en toen zei de vrouw een behoorlijk grof woord, wat ik zeker niet uit de mond van een kind zou accepteren. Ik denk dat een kind van die 5 minuten eerder geleerd heeft om groffe woorden te gebruiken als iets niet gaat zoals het moet, dan om een volwassene met u aan te spreken. 
Ik verbeter mijn kinderen niet als het niet dringend nodig is. Dat is beter voor de sfeer en ze leren meer als ik het gewoon consequent op een goede manier voordoe. Of is dat te gemakkelijk gedacht?

2 opmerkingen:

  1. Je kind wel of niet verbeteren, ik denk dat het heel erg per kind verschilt wat past en nodig is. Mijn oudste kan soms in een voor haar nieuwe situatie onzeker worden en daardoor onhandig. Als iemand haar dan voordoet hoe het anders zou kunnen geeft haar houvast en probeert ze meer. De jongste moet je meer met humor, grapjes en achteraf bijsturen. En natuurlijk allebei het goede voorbeeld geven. Al pakt de oudste dat dus minder op als iemand het goede voorbeeld geeft. Als iemand ineens afwijkend gedrag gaat vertonen trouwens wordt dat wel weer uitgebreid besproken. Ze heeft het idee dat er van kinderen wat anders verwacht wordt dan van volwassenen, en dat is bij sommige mensen misschien ook wel zo.

    BeantwoordenVerwijderen