zaterdag 31 januari 2015

Wasmachines en zo...

Ik ben niet bezig met een blogpauze, maar met anderhalve week zieken verzorgen ben ik weinig aan het bloggen toegekomen. Met name een zieke peuter die vooral veel met mama wil knuffelen en graag in bed onder een dekentje wil liggen, maar niet alleen is er van bloggen niet veel gekomen. Gelukkig gaat het inmiddels weer een stuk beter zoals het er nu naar uitziet, maar toch ben ik bang dat ik er ook nog achteraan ga. De laatste twee maanden is iedereen minstens twee keer ziek geweest of heeft zich in elk geval minder fit gevoeld, terwijl ik nog redelijk fit rond huppel, terwijl ik wel met koortsige kinderen op schoot zit en tig keer per dag in mijn gezicht gehoest wordt. Ik ben benieuwd of ik de dans ga ontspringen en dat hoop ik wel natuurlijk.

Uiteindelijk hebben we wel een nieuwe wasmachine gekocht. Deze week heeft de dubbel M een mooie actie dat je geen btw hoeft te betalen. En dus hebben we er nu toch maar een besteld, want dat scheelt zo'n 85 euro op de machine van onze keus. Bovendien zit er ook nog een cashback actie op wat nog een keer 50 euro scheelt. We hebben nu gekozen voor een stuk zuiniger machine waar een kilo meer in past. Bovendien wast hij als het goed is beter op lagere temperaturen en is hij stiller. Ik ben heel benieuwd naar ons nieuwe speeltje zoals je merkt :-).
Met onze vorige hebben we bijna 8 jaar met veel plezier gewassen. Ook die kostte toen zo'n 350 euro. Nu zijn we ook zoiets kwijt en ik heb al bedacht dat we met gemiddeld 4 wassen in de week er ongeveer 25 cent per wasbeurt voor de afschrijving betalen als we er 7 jaar mee gaan doen. In de praktijk zal ik wel regelmatig meer dan 4 wassen per week doen denk ik en hopelijk doen we er ook langer mee dan 7 jaar. Ik hoop ook dat hij zo stil is dat ik er 's nachts mee kan wassen.

In elk geval zal hij niet meer regelmatig water lekken (als het goed is) wat onze huidige wel met enige regelmaat doet. Of zonder waarschuwing stoppen met een programma terwijl het nog niet klaar is. Dat in combinatie met de leuke prijs die we nu konden betalen en de extra zuinigheid van de machine heeft ons er toch toe besluiten nu al een nieuwe te bestellen, terwijl we nu toch nog wel redelijk goed kunnen wassen. Maar mijn grootste angst dat hij tijdens een grote buikgriepgolf ermee gaat stoppen hebben we hiermee als het goed is voorkomen.
Als het goed is wordt hij maandag bezorgd en dus ga ik vandaag nog maar even flink het washok schoonmaken. Met elke keer dat weglekkende water werd het er niet altijd schoner op.

Hebben jullie ook wel eens iets gekocht voor een mooie prijs voordat het oude apparaat echt 'op' was?

dinsdag 27 januari 2015

Spreuken

Er zijn heel wat spreuken, gezegdes en spreekwoorden in gebruik. En voor veel situaties kun je wel een passende en treffende spreuk vinden. En vrijwel iedereen weet dan meteen wat je bedoeld. Met bepaalde spreuken kun je ook heel goed relativeren omdat ze zo waar zijn en de boel even in een wat ander perspectief zetten. Bijvoorbeeld 'wees jezelf, want er zijn al anderen genoeg'. Zo waar en meteen een legitimatie dat je anders mag zijn.
Welke ik ook heel mooi vind is 'om bij de bron te komen moet je tegen de stroom inroeien'. Je hoeft niet met alle winden mee te waaien om bij het belangrijkste te komen. Wat vind je belangrijk in je leven? Als je daarvoor andere keuzes moet maken dan de mensen om je heen, doe dat dan!

Er komt ook een aantal spreuken en gezegdes uit de bijbel. 'Wat gij niet wilt dat u geschiedt doe dat ook een ander niet' bijvoorbeeld, wordt ontleend aan de bijbel. Maar eigenlijk is hij dan omgedraaid, in de bijbel staat het net even wat positiever, namelijk wat gij wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander. Daarvoor is een actievere en positieve levenshouding tegen. Hoe wil je dat anderen met jou omgaan? Doe dat ook met die ander. Dat kost wellicht meer moeite maar maakt het leven vast waardevoller.

Iets anders wat uit de bijbel komt is het verhaal van de barmhartige Samaritaan. Meestal wordt gezegd dat dit verhaal laat zien dat niet telt wat je bent, maar vooral wat je doet. Ongeacht wie je bent en wie je naaste is voor jou (ook al is het je vijand) dan nog moet je helpen. Wij identificeren ons vooral met die barmhartige Samaritaan door anderen te helpen.
Maar Jezus draait het om. Op de vraag wie je naaste is vraagt Jezus wie de naaste is van hem die gewond is. En dan worden de rollen omgedraaid en wordt je zelf in een slachtofferrol geplaatst die hulp nodig heeft. En kun je die hulp ook aannemen? En wie helpt je als je het moeilijk hebt? Vaak is hulp aannemen moeilijker dan hulp geven. Toch weer iets om over na te denken. En helemaal fijn om te weten dat als je in God gelooft, dat je dan ook erop mag vertrouwen dat Hij je naaste is en er altijd voor je zal zijn.

maandag 26 januari 2015

Ontrommelen en panty's

Gisteren trok ik mijn panty's aan en die zaten lekker! Tijden heb ik met tegenzin panty's gedragen, want of ze zaten helemaal niet lekker, of ze waren al binnen een halve dag stuk. En kinderen helpen daar helemaal niet mee. Laarsjes of jassen met klittenband is echt dodelijk voor mooie panty's. Maar ik heb ook weleens gehad waar ik bij het aantrekken al een ladder erin wist te krijgen. En dat niet door lange teennagels, maar gewoon door ze aan te 'trekken'. Waarvoor ze toch eigenlijk ook bedoeld zijn.

Maar sinds kort heb ik wel goede panty's en die koop ik? Bij de Lidl. Echt waar en die draag ik met veel plezier en ze gaan lang mee. En de prijs die ik ervoor betaald heb? 2 euro! In het opruimvak, dat dan weer wel, dus als ze gewoon in het schap liggen zijn ze vast een tikkie duurder. Maar de prijs wat mij betreft zeker waard. Alleen 'normale' slijtage bij de tenen ken ik, voor de rest blijven ze er mooi uitzien en zijn ze ook steviger dan mijn 'oude' van de Hema. Ik weet het wel, in het vervolg haal ik mijn panty's bij de Lidl (en wat op voorraad, want ze hebben ze niet standaard in het assortiment).

Eigenlijk zou ik de stukjes op maandag schrijven over huishouden. En dat is meteen het probleem vandaag: ik kom echt nergens aan toe. En wat nog erger is: zonder aanwijsbare reden. Echt een beetje lummelen, aanrommelen, bankhangen, de zorgverzekering gebeld en teleurgesteld dat ik geen compensatie kan krijgen, oh ja wel een wasje gedraaid, die overigens nog moet worden opgehangen. En blogjes lezen, heel veel blogjes lezen. Iedereen lijkt wel te ontrommelen en dat wil ik ook. Maar dan moet ik niet op mijn luie gat blijven zitten. Inderdaad, tot die conclusie ben ik wel vaker gekomen en wat doe ik dan? Blogjes schrijven. Ook heel leuk, maar nuttig? Nah. Voor het huishouden in elk geval niet.

En dus: ga ik zo eerst maar een wasje ophangen en daarna koken en vanavond maar de strijk proberen weg te werken. Dan heb ik tenminste nog wel iets nuttigs gedaan vandaag. De rest van de week maar beter huishouden, want dat is op sommige plekken echt nodig. Had ik maar minder spullen en minder troep, dat zou vast helpen.... En daar ben ik weer bij ontrommelen. Ik onderken al dat het nodig is, maar waar begin je toch? Zou ik ooit kunnen schrijven dat al die zooi die ons nu in de weg ligt er niet meer is? (En ja er ligt echt troep in de weg en dat wil ik eigenlijk niet!)

zaterdag 24 januari 2015

Sneeuwkoorts

Even weer een berichtje vanuit een ziekenboeg. Wat dat betreft gaan we helaas door waar we vorig jaar waren gebleven: elke twee weken wel iemand ziek. Alleen ik, als moeder lijk de dans telkens te ontspringen. Gelukkig voor mij, maar dan komt ook alle zorg op mij af. Nu heb ik het eventjes rustig. Oudste dochter ligt koortsig te slapen onder een dekentje op de bank, terwijl man met de jongste twee naar een verjaardag is aan de andere kant van het land. Vorig jaar hebben we die verjaardag overgeslagen in verband met... juist, ziekte!
Ze hebben wel even het weer afgewacht en twee flinke sneeuwpoppen gemaakt voor de deur. Inmiddels is eentje zijn pijp en een aantal knopen al verloren. Die sneeuwmannen zijn dit jaar geen lang leven gegund. Stiekem vind ik dat ook wel fijn, dan heb je hopelijk ook niet veel last van die smeltende sneeuw. Maar zo'n lachende sneeuwpop voor de deur oogt ook wel heerlijk winters. Wat dat betreft mag het van mij wel vaker sneeuwen: zo'n prachtig gezicht, daar wordt iedereen vrolijk van.

Dat we ziekte hebben thuis is ook wel te merken in het huishouden. Zodra ik even de kamer uit ben roepen ze al waar ik blijf en een wasje in de wasmachine doen duurt eigenlijk al te lang. Dan moet ik weer helpen bij de wc, dan willen ze weer drinken en dan weer iets anders. En het liefst allemaal iets anders, maar wel tegelijk. Je zou er haast moe van worden. Het huishouden moet op zo'n moment dan maar even wachten. Wat dat betreft is het normale ritme zo gek nog niet. Hopelijk pakken we dat volgende week snel weer op! Zolang dochter nog ligt te slapen kan ik rustig even mijn gang gaan. Ook wel fijn!


woensdag 21 januari 2015

Rokjesdag!

Onlangs was ik mijn kledingkast aan het opruimen. En ik kwam er achter dat ik toch best wel veel leuke kleren heb. Voor mijn gevoel koop ik niet veel kleren en dan nog alleen in de opruiming, maar ondertussen heb ik best een mooie kast vol. Wat mij wel heel erg verbaasde was dat ik zoveel leuke rokjes heb. In de zomer draag ik eigenlijk alleen maar rokjes, ook al heb ik wel een paar driekwart broeken in de kast liggen. Maar in de winter draag ik eigenlijk alleen maar op zondag een rokje en verder niet.
Ik kan zonder problemen tien rokjes aanwijzen die ik prima in de winter kan dragen met een mooie maillot of legging eronder. Niet alle rokjes zijn geschikt om daarmee flink het huis schoon te maken, maar er zijn er ook bij die dat prima kunnen overleven. Toch kies ik meestal door de week liever voor één van mijn broeken. Toen ik bezig was met mijn kleding besloot ik dat het toch anders kan. Ik ga vanaf nu vaker een rokje dragen. En hoewel ik mooie broeken heb waar ik mij ook goed in voel is dat met een rokje toch wat anders. Op de een of andere manier voelt dat toch vrouwelijker. Het geeft me zelfs wat meer energie en nu ben ik dus lekker bezig in huis. Dankzij een rokje, hoe bizar! Of was het dankzij minder suiker? Nog steeds heb ik meer energie voor mijn gevoel en het wordt steeds gemakkelijker om de suikerproducten te laten staan.
In elk geval kun je me vanaf nu vaker tegenkomen in een rokje! Ook al blijf ik maillots en leggings wel vreselijk vinden. En het wordt dan wat lastiger om slippers te dragen, wat ik dan wel weer mis. Niets zo fijn om op slippers te lopen, zelfs als het vriest!

Draag jij graag een rokje, of kies je toch liever voor een broek?

dinsdag 20 januari 2015

Dagbesteding

Sinds ik echt heel erg geminderd ben met suiker (af en toe zondig ik wel een heel klein beetje, oeps ;-)) voel ik me over het algemeen een stuk fitter. Verder heb ik mijn prioriteiten een beetje bijgeschaafd. Ik wil minder tijd 'verdoen'. Dit lukt nog lang niet altijd even goed, maar ik merk dat ik sinds ik vorige week ben begonnen om elke ochtend een bijbeltekst uit mijn hoofd te leren, dat het wel steeds beter gaat. Die eerste vijf minuten even zo'n tekst leren die de hele dag een beetje in je hoofd blijft rondspoken geeft meteen een goed gevoel over de dag. Ik heb al iets gedaan.
De rest van de dag probeer ik dat positieve gevoel een beetje vol te houden en dat lukt redelijk al zeg ik het zelf. En het klinkt heel stom, maar daardoor heb ik het gevoel dat ik meer tijd over heb.
Misschien komt het ook wel omdat ik een paar actiepunten die ik al best wel lang voor mij uit aan het schuiven was gewoon heb gedaan, waardoor dat niet meer de hele tijd in mijn hoofd blijft rondspoken.

Vanmorgen heb ik weer een gat geslagen in het boodschappenbudget. Ik heb nu nog een achtste deel over voor de rest van de maand. Ik hoop dat het gaat lukken en toch denk ik dat ik er wel overheen zal gaan. Maar ook dan zal februari waarschijnlijk de boel gaan compenseren, want dan hoef ik in elk geval geen koffie en thee en aardappels en uien en wortels en wc-papier en wasmiddel en vaatwastabletten en luiers en billendoekjes te kopen. Kijk, dat voelt wel weer goed. Ook kocht ik vanmorgen 1,5 kg spruitjes. Ik kon ze niet laten liggen, al denk ik dat ik ze alleen mag opeten. Ik maak gewoon een grote pan vol en dan vries ik ze in. Heerlijk!!! Ik kan er nu al van genieten en dat terwijl ik twee jaar terug nog nooit spruitjes had klaargemaakt omdat ik ze niet lekker vond.

Van de muizen heb ik niets meer vernomen. Vanavond gaan we maar even de muizenval controleren. Hopelijk was het gewoon een verdwaalde muis op doorreis geweest en is hij nooit van plan geweest om in ons huis een gezinnetje euh familie te stichten.
Verder zijn we ons aan het oriënteren op wasmachines. Binnenkort kunnen we een goede deal maken en omdat het onze verwachting is dat onze wasmachine het eind van het jaar niet gaat halen, willen we dat maar voor zijn. Hij lekt namelijk af en toe water en volle trommels weigert hij na een paar minuten te draaien. Als ik dan na twee uurtjes de was wil ophangen blijkt dat dat dus niet kan, omdat het nog niet klaar is. Verder doet hij het nog prima, maar je zult zien dat hij het opgeeft op een moment dat er geen leuke aanbieding is.
Zouden jullie ook in het voren al een nieuwe wasmachine kopen? Of zou je wachten tot het ding het echt begeeft?

maandag 19 januari 2015

Muizenissen

Zaterdag haalde ik een was van de lijn en dat ging goed, tot ik bij een truitje van onze zoon kwam, die was helemaal stuk. Ik baalde daar behoorlijk van, ik kon me niet voorstellen dat ik dat over het hoofd gezien zou hebben bij het ophangen. Van één mouw was niet veel meer over en in het rugpand zat een gat waar mijn hand met gemak doorheen kwam. Ik dacht meteen dat een dier dat gedaan zou hebben, maar toen ik om mij heen keek zag ik helemaal niets dat erop leek. En in al die vier jaar die we hier nu wonen hebben we nooit last gehad van ongedierte.
Beneden begon ik met strijken en elk kledingstuk toch maar iets nauwkeuriger te bekijken. Er lagen een paar wollen truien bij, die nog helemaal goed waren. Totdat ik bij een trui van man kwam waar ook een mouw aangevreten was. Ook rolden er uit die trui allemaal pinda's, of iets dat daar heel erg op lijkt (truien leg ik meestal over een rekje te drogen, vandaar dat ze er in konden zitten).

Brrr ik vermoed dat het toch muizen geweest zijn, even later hoorde ik geritsel boven ons washok. Maar ik vind het wel vreemd dat we helemaal geen muizenkeutels oid gevonden hebben. Man is meteen naar de winkel gegaan om wat maatregelen te nemen, ik moet er toch echt niet aan denken dat elke was die ik in het washok hang aangevreten wordt. Nu waren het maar twee kledingstukken, maar wel de lievelingstrui van zoon en die zit nou net in een fase dat hij eigenlijk niets meer aan wil omdat hij het niet mooi vindt. En daarbij ook nog een nieuwe trui van man, het was de eerste keer dat ik die gewassen had, zuur :-(

Ons washok is een afgesloten ruimte op zolder, waarvan de deur ook eigenlijk altijd dicht zit. Ik zal zo eens op zolder huishouden, eerst maar eens een was afhalen, langer dan dat het nat is wil ik het er nu niet meer hebben hangen en vervolgens eens checken of er ook andere sporen zijn op zolder. Babykleertjes, dekens, handdoeken, er ligt genoeg om een paradijs te zijn voor vervelende beesten.

Hebben jullie wel eens last van muizen gehad? En hoe heb je het opgelost?

vrijdag 16 januari 2015

Trouwe klant

We hebben een alles-in-een pakket voor telefonie, internet en tv van Telfort. En dat bevalt prima, maar onlangs las ik op de site dat ze voor trouwe klanten een leuke actie hadden. Ik bekeek het, maar ik vond het een beetje tegenvallen. Naast een maand gratis internet hoefde je dan een paar euro minder te betalen per maand. Omdat we al een paar jaar klant zijn besloot ik te bellen (teruggebeld te worden, dat scheelde een aantal cent per minuut) om te horen of ze via de telefoon een beter aanbod konden doen.

En jawel, de telefonist werd meteen heel enthousiast, want we zouden zo wel 7 euro per maand besparen. De prijs van het internet en bellen ging naar beneden en de prijs van tv iets omhoog, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd. Eigenlijk kreeg ik hetzelfde aanbod als op internet te vinden was, maar daar bleef de prijs voor bellen gelijk. En ik wilde per se ons huidige telefoonabonnement houden, dus heb ik expliciet gevraagd of de voorwaarden voor bellen echt gelijk zouden blijven en ja, er zou helemaal niets veranderen.

Een half uur later kreeg ik via mail het aanbod op papier. En helaas er was niets te zien van het aanbod om tegen dezelfde voorwaarden minder te betalen voor bellen. Dus ik liet me weer opbellen om te vragen hoe het zat. Ik kreeg iemand anders aan de telefoon en die snapte het meteen en gaf me nog twee maanden gratis internet erbij. Daar ging ik wel mee akkoord :-)

En wat schetst mijn verbazing? Een week nadat ik dit geregeld heb staat het bedrag van twee maanden internet al op onze rekening. Goed geregeld zeg ik! En het loont af en toe dus wel om ergens gewoon een (of twee) keer achteraan te bellen!

donderdag 15 januari 2015

Boodschappen

Een wekelijks terugkerende gebeurtenis is toch wel de weekboodschappen doen. Tussendoor worden soms nog wat kleine dingen gehaald, maar meestal haal ik op donderdag voor een week de boodschappen in huis. Op vrijdag heb ik alle kinderen bij huis, wat het dus even iets lastiger maakt om snel de winkel door te gaan, want op de een of andere manier vinden ze het altijd leuk om de winkel door te rennen of maken ze ruzie wie het karretje mag duwen. Om maar te zwijgen op hun commentaar bij de dingen die ik in het karretje leg. Op zaterdag wil ik de weekboodschappen ook niet meer doen, vaak is het dan heel erg druk in de winkels en het kost toch altijd best veel tijd, terwijl we ook regelmatig een keertje weggaan of spontaan weg willen.

Donderdag dus. En laat het nu vandaag toevallig donderdag zijn. Dus ik was vanmorgen al redelijk op tijd bij de winkel in de harde wind en de regen ben ik dan toch maar blij met onze auto. Maar toen ik bij de kassa stond en ik wilde betalen bleek dat ik mijn portemonnee niet bij mij had. Oeps, dat is al de derde keer in de paar jaar dat we hier wonen en ook nog eens bij dezelfde winkel. Een half uur later had ik mijn portemonnee van huis gehaald (hij lag gelukkig nog thuis en was niet gestolen) en stond ik weer bij de kassa om af te rekenen.

Vervolgens reed ik nog voor een paar kleine boodschapjes naar een andere winkel. Daar was het zo druk! Er was geen parkeerplekje over. Gelukkig kan ik op zo'n moment redelijk goed mijn geduld bewaren en wachtte ik in alle rust tot er iemand zou wegrijden. Dat moment kwam en wel met vier auto's tegelijk. Het is een klein parkeerplaatsje en ik heb zomaar het vermoeden dat ze allemaal snel weg wilden. Er werd amper gekeken, laat staan iemand voorrang gegeven. Ik werd op een haar na gesandwicht door twee bejaarde mannetjes die achteruit reden. Pfff dat ging net goed, die hadden me allebei niet gezien en ik kon geen kant op. Helemaal toen ik rechts van me ook achteruitrijlichten aan zag gaan kneep ik hem toch wel een beetje. Gelukkig is het goed gekomen.

Thuis wachtte me ook een uitdaging. Alles moest opgeruimd worden. Maar nu liep ik tegen een luxeprobleem aan: de voorraadkast puilt uit, letterlijk! De vriezer zit zo vol dat er helemaal niets meer bij kan. En over de koelkast zal ik het maar niet hebben, daar is alles zo opgestapeld dat ik geen idee meer heb wat er achterin de koelkast te vinden is. Geen goed voorraadbeheer dus! Ook kwam ik erachter dat we nu al 75% van ons boodschappenbudget hebben gebruikt, terwijl de maand net op de helft is.
En dus gaan we de komende tijd voorraad eten. In plaats van eten naar de houdbaarheid gaan we nu maar eerst eten naar volume. Uiteraard gaan we geen dingen weggooien, dus letten we wel een beetje op de houdbaarheid. En soms gaat het samen op. Zo staat er nog een grote schaal met een rest gekookte aardappels in de koelkast, die bak ik vanavond op met een zak spruitjes, dat levert meteen wat ruimte op.

De komende weken ga ik dus voor maximaal 25% van het maandbudget boodschappen halen. Een mooie uitdaging (helemaal omdat ik volgende week wasmiddel en vaatwasblokjes wil inslaan, wat bij mij in het boodschappenbudget zit), maar dat gaat zeker lukken met de voorraad die ik in huis heb. Het grote doel daarbij is dan toch wel weer een ontdooisessie van de vriezer en een grote schoonmaak van de koelkast in februari.

woensdag 14 januari 2015

Eerste week overleefd!

Vorige week startte ik met het mijden van geraffineerde suikers. En eigenlijk valt het mij best een beetje zwaar, omdat mijn huisgenoten niet meedoen.
Meteen de eerste dag heb ik al per ongeluk iets gegeten wat ik niet meer wilde. Ik had namelijk aardappels met wortels gekookt. En man maakte een opmerking dat ik zeker weer geen suiker over de wortels gedaan had. Dat heb ik in mijn hele leven maar één keer gedaan op verzoek van man (die dat van huis uit gewend was) maar ik vond het zelf niet lekker en ik vond het eigenlijk nog grotere onzin om het dan te doen. Toen man die opmerking maakte vertelde ik dat ik het nooit deed en helemaal nu niet, nu ik geen suiker meer wilde eten. Vervolgens pakte ik onbewust een pot appelmoes om daar een grote schep van te nemen. Pas achteraf bedacht ik me dat dat toch niet mijn bedoeling was :-).

Dat gewoonte toch een groot gevaar is heb ik gemerkt bij de koffie. Dan at ik normaal altijd een koek, maar wat eet je erbij als je geen suiker wilt? Zonder is ook een beetje saai en omdat ik gewend was iets erbij te nemen vind ik dat wel de moeilijkste momenten. Tussendoor ben ik wel veel meer fruit gaan eten, maar om een appel te nemen bij de koffie... nou nee, dat lijkt me weer een minder goed idee. Afgelopen zondag ben ik gezwicht en heb ik toch samen met man een lekkere koek bij de koffie genomen. Dat is dan weer een nadeel als je alleen zo'n uitdaging aan gaat, anderen gaan gewoon door met lekkernijen nuttigen.
Ik was ook bang dat ik moeite zou hebben met het toetje. We zijn daar dol op, maar dat viel me reuze mee, ik ben overgestapt op volle yoghurt en dat bevalt me erg goed, dat houden we er in!
Qua broodbeleg was het ook even wennen, ik eet veel brood en uit gewoonte heb ik al een paar keer met het pak vlokken in mijn handen gezeten. Maar ik heb mezelf er toch nog van kunnen weerhouden. Wat ik wel lastig vind is met kinderen, die laten nog wel eens wat staan omdat ze niet meer hoeven en meestal eet ik het dan maar op, zodat ik het niet weg hoef te gooien. Daar moest ik de afgelopen week toch wel een paar keer mezelf ertoe zetten om dat gewoon niet te doen.

Ik zei onlangs tegen man dat ik blij ben dat ik aan mijn experiment geen einddatum gekoppeld had. Voor nu staat de datum van 1 februari, een hele maand vind ik op dit moment toch wel even pittig, maar het kan best zijn dat het me steeds makkelijker afgaat en dat ik gewoon door gaat. Of het ook effect heeft op mijn leven kan ik nu nog niet zoveel over zeggen. Ik beeld me in dat ik momenteel wel wat meer energie heb, maar dat kan ook komen doordat het 's middags weer iets langer licht is. Over twee en een halve week ga ik het maar helemaal evalueren. Als ik echt meer energie heb, dan ga ik man ook maar proberen te overtuigen dat het voor hem ook goed zou zijn. Met ons tweeën samen moet het dan vast nog beter gaan.

Alleen moet ik dan wel een goed alternatief verzonnen hebben voor de koek bij de koffie. Iemand een goed idee?

dinsdag 13 januari 2015

Kennis

De laatste tijd ben ik veel meer bezig met mijn geloof en ik merk dat ik daardoor over veel dingen anders ga nadenken en dat ik veel meer blij ben met mijn geloof en met God. Mijn leven wordt erdoor verrijkt en ik ga steeds meer beseffen hoe groot God is. Onlangs kwam ik ergens op internet het idee tegen om bijbelteksten uit je hoofd te leren. Het idee is dan dat je dan de bijbel weer heel goed gaat lezen en steeds beter de bijbel leert kennen. Als je veel dingen uit je hoofd weet, dan heb je het ook sneller paraat.
Ik kwam een citaat tegen die denk ik wel van toepassing is hierop, namelijk kennis bezitten geeft twee voordelen, men oordeelt minder en men oordeelt beter. Zo gauw heb je je oordeel klaar staan, ook met betrekking tot het geloof en natuurlijk weet je het zelf altijd beter.
Ik ben inmiddels begonnen om bepaalde teksten te gaan leren en ik ben heel benieuwd wat het mij gaat brengen. Het kost slechts zo'n vijf minuten per dag en ik merk dat ik er daarna over de hele dag toch wel mee bezig ben. Natuurlijk gaat het niet lukken om de hele bijbel uit het hoofd te leren, maar hoe meer je leert, hoe meer je weet en hoe meer je ermee kunt. Ik ga het gewoon een tijdje proberen, lukt het niet, dan lukt het niet en er zijn ergere dingen om 5 minuten per dag aan te besteden.

Meer informatie kun je in dit artikel lezen. Doe je mee? Of toch maar niet?

maandag 12 januari 2015

Doe je werk met plezier

Ik werk niet buitenshuis. Ik ben thuisblijfmoeder en draag de zorg voor onze kinderen en het huishouden. Man helpt hierbij ook mee uiteraard, maar doordat ik dagelijks thuis ben, komt toch het meeste op mijn schouders terecht. Tel daarbij op dat ik dingen niet zo gemakkelijk uit handen kan geven en me er vreselijk aan kan storen als er dingen anders gaan dan ik in gedachten heb of hoe ik het altijd doe.

Ik moet wel zeggen dat ik het niet altijd met plezier doe. Met name met het huishouden heb ik een haat-liefde verhouding. Als iets moet gebeuren (in die zin dat er een glas stukvalt, dan moet het opgeruimd worden) dan vind ik het geen probleem om het ook meteen te doen. Dan doe ik het ook meteen om zo snel mogelijk ervan af te zijn. Maar klussen die niet per se (meteen) hoeven te gebeuren, die kan ik heel goed laten liggen. Uitstellen heet dat ook wel geloof ik.
Ik kom er steeds meer achter dat ik een interne motivator nodig heb. Ik moet het zelf nodig vinden om dingen te doen, maar hoe krijg ik dat?
Vaak doe ik het om anderen, bijvoorbeeld als ik bezoek verwacht. Meestal ook voor mijzelf als ik klaar ben met de zooi om mij heen. Dan gebeurt het wel en grondig ook. Maar ook dan moet het op de een of andere manier wel goed voelen voor mijzelf, anders komt het er ook niet van.

Gisteren kwam ik een mooie bijbeltekst tegen die me wel aan het denken heeft gezet: Doe je werk met plezier, alsof het voor de Here is en niet voor de mensen. Het is sowieso fijn om dingen te doen voor een ander als je weet dat de ander het waardeert. En helemaal als je weet dat het voor God is... Ik hoop dat dit net het steuntje in mijn rug geeft die ik nodig heb om weer lekker bezig te gaan in huis. Ik moet het gewoon niet meer voor mijzelf doen of voor anderen. Dan is de druk er meteen af hopelijk!
In plaats van 'werk' zou je natuurlijk ook vrijetijdsbesteding kunnen invullen. Ook daar ben ik flink over aan het nadenken, hoe vul ik mijn vrije tijd in en hoe zou dat beter kunnen?

Zo, dit is eruit, nu maar flink aan de slag!

vrijdag 9 januari 2015

Kinderdag


Buiten het huis was het vannacht en vanmorgen lawaaiig! De wind gierde om het huis. En oh wat was ik op dat moment blij dat de kinderen vandaag vrij zijn van school, zodat ik niet in alle vroegte naar buiten hoefde. Ik vind het wel een fijn geluid, zolang we lekker binnen ervan mogen genieten. Uitwaaien is ook trouwens ook heerlijk, maar als je verplicht op stap moet kan ik het toch minder waarderen.
Vandaag is het wel echt een kinderdag. Vanmorgen hadden we even een oppaskindje. En dan is het toch wel even opletten geblazen of alle kleine dingen van de vloer zijn. Onze jongste stopt al heel lang niets meer in de mond en dan is het toch wel heel erg omschakelen als er weer een kleintje kom spelen. Onze kinderen zijn dol op kleine kinderen, dus dat komt dan dubbel goed uit.
Vanmiddag komt er ook een vriendje spelen. Het is de eerste keer dat middelste een vriendje te spelen heeft, dus ik ben heel benieuwd hoe dit zal gaan. Het is maar voor een paar uurtjes en dat vind ik op vierjarige leeftijd ook wel voldoende, hopelijk kunnen ze naar buiten, dan gaat het altijd wel goed.
Nu zijn de kinderen lekker aan het knutselen. Heerlijk om te zien hoe geconcentreerd ze bezig zijn en hoe snel ze zich daarin ontwikkelen! Ik ben eigenlijk helemaal niet een knutseltype, dus van wie ze al die ideeën en handigheid hebben is mij een raadsel. Wel iets om extra van te genieten dus!

donderdag 8 januari 2015

Vreselijk

Vreselijk wat er gisteren gebeurde in Parijs. Ik kan er met mijn hoofd niet bij dat er mensen zijn die zomaar in koelen bloede andere mensen kunnen neerschieten. Zij hebben vast voor hun gevoel een heel goede daad gedaan voor hun geloof, maar ik denk dat een goed gevoel zulke dingen absoluut niet rechtvaardigt. Sterker nog, ik denk dat het hun geloof eerder schade brengt dan dat het goed uitwerkt.
Overal worden protesten georganiseerd. En dat vind ik een beetje dubbel. Ik snap dat mensen bang worden als er zulke dingen gebeuren. Helemaal als het zo dichtbij komt. De volgende keer is het misschien in Nederland, in je eigen woonplaats. Dat maakt het zo beangstigend, dat je daartegen in protest wilt komen. Ik wil het ook niet, ik wil ook gewoon veilig ergens kunnen wonen en leven.
Aan de andere kant vind ik het ook wel weer een beetje overdreven. Met protesten breng je extremisten niet tot staan, bovendien kan het zijn dat extreemrechts weer gevoed wordt en of we daarmee beter af zijn vraag ik me af. En daarnaast, het is echt gruwelijk wat er gebeurd is, maar dat soort dingen gebeuren ergens anders ook. En vaker ook. Neem alleen al de situaties in het midden oosten, in Syrië en Oekraïne. We horen het op het journaal, we vinden het erg, maar na een half uur zijn we het weer vergeten en gaan we verder met ons leven. Natuurlijk kun je niet al het leed van de wereld aantrekken en dat hoeft ook helemaal niet. En het is ook wel logisch dat het je meer raakt als het dichterbij komt.
Maar is het echt meeleven met de slachtoffers? Medeleven met de nabestaanden, of is het vooral angst en het protest dat het toch alsjeblieft nooit mij en mijn familie en vrienden mag gebeuren? Dat je zelf vrij wilt zijn om de mening te hebben die je wilt en die kunnen uiten wanneer je wilt? Ik denk dan dat het toch veel fijner is om in rust en vrede met elkaar te kunnen samenleven, dan dat je per se alles moet kunnen zeggen wat je wilt? Ook in je spreken en schrijven kun je toch best rekening houden met je medemens en als bepaalde cartoons niet gewaardeerd worden door bepaalde groepen, dan hoef je die toch niet te gaan plaatsen? Ik denk dat dat de meest simpele oplossing zou zijn. Maar daar denkt vast niet iedereen zo over. En in de praktijk waarschijnlijk ook lastig om helemaal goed uit te voeren, want iedereen heeft weer een andere smaak en een andere mening en om overal rekening mee te gaan houden is onmogelijk.

Wat dat betreft is het wel eens jammer dat er zoveel onze huiskamer binnenkomt via de (social) media. Als je iets niet weet hoef je er ook geen mening over te hebben en focus je meer op de problemen in je eigen buurt, waar je misschien wel wat aan kunt gaan doen.
Ach ja, ik heb ook maar een mening ;-)

woensdag 7 januari 2015

Zonder suiker

Ik ben verslaafd aan suiker, tenminste ik vind bepaalde zoetigheden heerlijk! En al langer denk ik erover na om een tijdje suikervrij te gaan leven. Ik wil zien of het wat met mijn leven doet, of ik me ook meer energieker voel zoals anderen die dat een periode hebben gedaan. En ik ben heel benieuwd of ik het 'zomaar' kan laten staan.
Ik zeg wel suikervrij, maar ik zal het niet heel strikt doen. Alle producten waar overduidelijk suiker in zit ga ik vermijden. Maar producten waar verborgen suikers inzitten ga ik als het niet anders kan niet mijden. Ik kook vrijwel alles zonder zakjes en pakjes, dus met koken zal het niet zo'n probleem zijn om suikers te vermijden.
Qua drinken zal het ook niet moeilijk zijn. Ik drink alleen maar zonder suiker, namelijk zwarte koffie, thee en water. Maar wat het eten betreft.... Elke broodmaaltijd eet ik een boterham met chocoladevlokken en vaak ook chocopasta. Dat wordt afzien. De komende tijd wordt het dus vooral kaas, pindakaas, vleesbeleg (hierin neem ik de verstopte suikers dan maar op de koop toe) en salade oid.
Verder zijn we dol op toetjes, hoe lekkerder hoe beter, dus het betekent dat ik overga op gewone yoghurt. Ik heb dat tijden gedaan, maar tegenwoordig kies ik vaak voor een zoet alternatief.
De grootste uitdaging zit hem toch in de tussendoortjes. Ik ben namelijk dol op koeken. Een kopje koffie zonder lekkere koek? Ik kan het me nauwelijks voorstellen. Ik zal dus op zoek moeten gaan naar alternatieve tussendoortjes. Fruit of zo, het zou niet verkeerd zijn om daar wat meer van te nuttigen, dat is nooit in mijn voedingspatroon een gewoonte geworden, terwijl ik het voor mijn kinderen erg belangrijk vind en ik vind fruit ook best wel lekker. Alleen koffie met fruit is dan weer niet zo'n geweldige combinatie. Ik heb al bedacht dat een handvol noten of een rijstwafel met kaas ook prima als tussendoortje kan dienen.

Waarom begin ik nu? Ik wilde niet met de feestdagen in de verleiding komen, ook hebben we de komende tijd weinig verjaardagen en eigenlijk was het de bedoeling dat alle kerstlekkernijen wel op zouden zijn. Dat is niet helemaal gelukt, sterker nog, ik kocht gisteren nog bij de Lidl 3 pakken met lebkuchen. Die zijn zo lekker! En ze waren nog geen 50 cent per pak, dus ik kon ze niet laten liggen. De houdbaarheidsdatum ligt ergens in mei, dus ik kan ze prima wel een paar maanden laten liggen. Ik zie het maar als een extra uitdaging. Ook zag ik dat er de komende tijd meer koeken in de aanbieding zijn, oranjekoekstukken en stroopwafels, ik ben er dol op. Ik vrees dat ik dat allemaal niet aan mijn neus voorbij kan laten gaan.
Dus als ik zou starten met de uitdaging zodra alle lekkere dingen in huis op zijn, dan zou het nog best lang kunnen duren. Of het gevaar is dat ik zoveel ga snoepen dat alles snel op is zodat ik snel kan gaan beginnen. Geen goed idee. En dus begin ik vanmiddag. Na een boterham met vlokken en een lebkuche bij de koffie :-)
Ik ben heel benieuwd hoe het me gaat bevallen en nog meer of het gaat lukken. In elk geval ga ik het volhouden tot 1 februari, daarna kijk ik hoe het bevallen is en of ik ermee doorga of niet. Wellicht kan ik mijn man ook overhalen, samen zo'n uitdaging aangaan zal vast gemakkelijker zijn. Maar voor nu begin ik in mijn eentje (samen met anderen die ook een tijd zonder suiker willen leven).

dinsdag 6 januari 2015

Woorden of daden?

Ik wilde het namelijk hebben over mensen die een bepaald geloof aanhangen. Een religie wordt vaak uitgedragen door de volgers en op basis daarvan staat de buitenwereld al klaar met haar oordeel. Met name negatieve handelingen worden uitvergroot en op basis daarvan wordt dan de religie veroordeeld. Neem bijvoorbeeld de moslimextremisten, die zichzelf of onschuldige kinderen een zelfmoordaanslag laten plegen op grond van hun geloof. De buitenwacht veroordeelt dan meteen hun 'geloof' heel streng, terwijl veel van hen zich nog nooit verdiept heeft in hun geloof of überhaupt de koran heeft gelezen.
Hetzelfde geldt voor christenen. Ook onder christenen zijn veel extremisten, maar ook als je geen extremist bent, dan maak je als christen regelmatig fouten. En mensen staan dan al vaak meteen klaar met hun oordeel. Het ergste is dat je vaak zelf niet eens veroordeeld wordt, maar meer het geloof, het christendom, dat een negatieve sticker opgeplakt krijgt. Hoeveel mensen hebben al hun oordeel klaar over God, over het christendom, zonder dat ze de bijbel hebben gelezen? Alleen op grond van wat ze van christenen hebben gezien.
Ja, christenen maken ook weleens fouten, ze liegen ook wel eens en ze maken ook wel eens ruzie. Ik praat dat absoluut niet goed, maar we zouden ons er wel eens bewuster van mogen worden dat ons doen en laten mensen kan beïnvloeden hoe ze over God denken. Positief kan dat natuurlijk ook, dat je zoveel liefde en vrede en rust uitstraalt dat anderen nieuwsgierig worden naar het geloof dat zulke mensen drijft. Laatst hoorde ik een mooie uitspraak: als christen ben je misschien de enige bijbel die anderen zullen lezen. Wat voor bijbel laat je dan zien? Als een christen die leeft met de blijheid van het geloof? Of een ruziezoeker die wel naar de kerk gaat?

Goed om over na te denken en mezelf een spiegel voor te houden. Al een tijdje langer speelt dit door mijn hoofd. Hoe ben ik als christen? Kunnen andere mensen de echte God zien door mijn levensstijl? Ik hoop het, maar het is soms erg lastig om de goede dingen te doen.

maandag 5 januari 2015

Nieuw jaar, nieuwe week

Eerst wens ik jullie allemaal een goed, gezond en gelukkig 2015!
Bij deze heb ik mijn blog weer nieuw leven ingeblazen. En ik ga dat dit keer een beetje meer gestructureerd aanpakken. Ik heb vaak inspiratie genoeg voor allemaal leuke blogjes, maar op de één of andere manier komt er soms niet zoveel van terecht. Helemaal in vakantietijd schiet het bloggen er vaak bij in. Dus vandaar een heel nieuwe start vandaag. Bij deze ook de belofte om bij andere blogs te reageren. Ik lees veel blogs, maar het reageren schiet er dan vaak bij in, terwijl ik het in elk geval wel heel leuk vind als iemand op mijn blog reageert.

Ik las al bij andere bloggers dat ze wat structuur aanbrachten in hun blog. Wel heel grappig, want ik loop ook al wat langer met dat plan rond. Met name om te voorkomen dat ik teveel blijf hangen in een bepaalde modus. Door te werken met verschillende thema's op verschillende dagen hoop ik niet alleen een huishoudblog te worden, maar ook geen klaagblog. Mijn leven is gevarieerd en daar wil ik mijn blog ook aan werken.

Uiteraard speelt het huishouden een rol in mijn leven. En dan met name de wens om het ooit een keer soepel en fijn op de rit te hebben. Daarom zal elke maandag mijn blogje daaraan gewijd zijn. En waarom op maandag? Dan begint de nieuwe werkweek als een blanco blaadje, een week waarin ik met frisse moed kan gaan beginnen en weer alle goede voornemens kan opschrijven en tegelijk dwingt het schrijven over het huishouden mij toch om echt bezig te gaan.

Op dinsdag zal ik mijn blogjes schrijven met het oog op mijn geloof. Dat speelt namelijk een heel belangrijke rol in mijn leven. Geloof me maar, dit zal niet altijd zwaarmoedig zijn, soms een gedachte die al wat langer door mijn hoofd speelt en die ik graag met jullie wil delen. 

Op woensdag staat voedsel centraal. De ene keer zal het een recept zijn, de andere keer een weekmenu of iets anders als het maar met voedsel te maken heeft.

Op donderdag zal ik schrijven over iets wat mij bezighoudt, iets wat ik meegemaakt heb, of mijn mening over een maatschappelijk of politiek onderwerp. En ja, dat kan inderdaad van alles zijn!

Vrijdags zijn de kinderen hier (nog) vrij en dus thuis en dan zal het gaan over kinderen. Ontwikkelingen, leuke uitspraken of een mooie anekdote kan ik dan hier kwijt.

In het weekend zal ik in de regel niet gaan bloggen. De tijd zal uitwijzen of deze opzet ook een beetje werkt, het kan best zijn dat ik af en toe een dagje mis of dat er wat gehusseld wordt, pin mij daar niet op vast, het is meer een structuur voor mijzelf om gevarieerder te schrijven en daardoor mijn leven te verrijken.