vrijdag 12 december 2014

Dagje uit ons leven

Vandaag was het een gezellig kneuterig thuisblijfdagje. Niet zo heel vreemd vanwege al die regen en wind. Tel daarbij ook de hoest en snotterigheid en we hadden alle reden om thuis te blijven. Natuurlijk betekent zo'n thuisblijfdagje niet dat er niets wordt gedaan. Eerst was vanmorgen de was aan de beurt. Oudste dochter heeft heel goed geholpen met het afhalen van de bedden. Het beddengoed werd zelfs in de wasmachine gestopt, als dat geen luxe is. Ja hoor, ik geniet er nog wel even een klein jaartje van dat ze op vrijdag lekker vrij is!
Toen ik weer beneden kwam had zoon spontaan zelf al zijn kapla al opgeruimd! Dat is ook niet zo vanzelfsprekend. Vervolgens gingen we leuk knutselen, er werd geknipt en geplakt, getekend en versierd. Zelfs jongste dochter deed op haar manier mee en heeft zelfs al een blaadje verknipt. Het ging natuurlijk nog niet helemaal zoals het moest, maar ze heeft nog een kleine twee jaar voor ze naar school mag, dus dat gaat vast nog wel goed komen.
Met de lunch at ik een heerlijk restje van de andijviesoep die ik gisteren had gemaakt. Ik had er wel stukjes aardappel en gehaktballetjes door gedaan en de kruidenroomkaas en gedroogde tomaatjes weggelaten. Die had ik niet in huis, maar we hebben dat zeker niet gemist. Wel staat er op mijn verlanglijstje een nieuwe staafmixer, ik heb een plastieken en bedacht me tijdens het pureren van de hete soep dat dat niet zo'n heel goed idee was.
Na het eten was het tijd om lekkere koekjes bakken. Hiervoor gebruik ik altijd een heel simpel recept van 225 gram margarine, 300 gram bloem, 150 suiker. Officieel mag er ook nog een snuf zout door, maar dat laat ik gewoon weg. Ik heb er dit keer wel een flinke snuf anijszaad door gedaan, dat zal vast heerlijk zijn. Kaneel kan uiteraard ook. Nu zitten ze in de oven (17 minuten op 175 graden) en ik bedenk me nu dat ik vergeten heb om er ei over te strijken. Ach, volgens de kinderen was het deeg lekker, er was wel een derde deel verdwenen, dus zal de gebakken versie ook wel prima te eten zijn. Toch een voordeel zo'n recept zonder rauw ei...
Nu zijn ze even een filmpje aan het kijken en ik zal zo zoeken naar een lekker recept voor mijn witte kool. Die ligt op het aanrecht mij aan te staren, maar zin in een wittekool schotel heb ik zelf niet zo op dit moment.
Oh ja en tussen alle bedrijven door heeft zoon bedacht om de volgende stap in zindelijkheid te zetten. Oh, jullie weten niet half hoe blij en opgelucht ik daarmee ben! Hopelijk is het een blijvende stap en stevenen we langzaam af op een leven zonder luiers. Ik teken daarvoor!

maandag 8 december 2014

Pakjesfeest

Sinterklaas is weer het land uit, gelukkig!
We vierden het vrijdag voor het eten. Dat doen we al een paar jaar en dat bevalt goed! We kunnen in alle rust de cadeautjes uitpakken, vervolgens gaan we 'normaal' en vooral zonder gestuiter eten. Daarna kunnen de kinderen nog even spelen met de cadeautjes en dan redelijk op tijd naar bed en hebben wij de avond voor onszelf. Met name onze middelste leeft het beste met een vrij constante bedtijd, op deze manier is iedereen blij.

De pakjes vielen dit jaar ook goed in de smaak. Ik had best veel kleine cadeautjes gekocht, dat maakt het uitpakken toch wel leuk, maar het was voor mij wel veel werk. En vervolgens spelen ze toch niet overal evenveel mee. Volgend jaar ga ik dus maar voor een paar cadeaus per kind. En ik zag al handige lijstjes voorbij komen op internet die ik volgend jaar maar wat bewuster ga navolgen. Eén cadeautje om te kunnen dragen (dit jaar had ik voor iedereen een pyjama die erg goed in de smaak viel), één cadeautje om te lezen (ik had voor iedereen dit jaar een voorleesboekje), één cadeautje wat nuttig is (onze jongste kreeg een dekbedovertrek en de oudste een tas) en een cadeautje voor de leuk. Misschien ook nog iets lekkers erbij en ze hebben allemaal al 5 dingen om uit te pakken. Dan nog een paar cadeautjes voor iedereen, dit jaar een gezelschapsspel en een doos kleurpotloden. En de zak is al aardig gevuld.
Man en ik hadden ook voor elkaar iets gekocht zonder dat we het wisten. Heel toevallig was het gekocht bij dezelfde winkel en ook nog eens voor exact dezelfde prijs. Maar de grootste grap was dat man een boek had gekocht dat ik al had (hij zag ergens in het boek 2014 staan en ging ervanuit dat het dus een nieuw boek was, wat ik nog niet kende maar het was de achtste druk die was uitgekomen in 2014) en ik had voor man een cd gekocht die we ook al hadden (wat nog een stukje erger was, want die cd had ik voor mijn verjaardag van hem gekregen).

Er mogen dus twee cadeautjes geruild worden, maar zo'n grap verzin je niet, dus we konden er allebei best wel om lachen.