vrijdag 12 december 2014

Dagje uit ons leven

Vandaag was het een gezellig kneuterig thuisblijfdagje. Niet zo heel vreemd vanwege al die regen en wind. Tel daarbij ook de hoest en snotterigheid en we hadden alle reden om thuis te blijven. Natuurlijk betekent zo'n thuisblijfdagje niet dat er niets wordt gedaan. Eerst was vanmorgen de was aan de beurt. Oudste dochter heeft heel goed geholpen met het afhalen van de bedden. Het beddengoed werd zelfs in de wasmachine gestopt, als dat geen luxe is. Ja hoor, ik geniet er nog wel even een klein jaartje van dat ze op vrijdag lekker vrij is!
Toen ik weer beneden kwam had zoon spontaan zelf al zijn kapla al opgeruimd! Dat is ook niet zo vanzelfsprekend. Vervolgens gingen we leuk knutselen, er werd geknipt en geplakt, getekend en versierd. Zelfs jongste dochter deed op haar manier mee en heeft zelfs al een blaadje verknipt. Het ging natuurlijk nog niet helemaal zoals het moest, maar ze heeft nog een kleine twee jaar voor ze naar school mag, dus dat gaat vast nog wel goed komen.
Met de lunch at ik een heerlijk restje van de andijviesoep die ik gisteren had gemaakt. Ik had er wel stukjes aardappel en gehaktballetjes door gedaan en de kruidenroomkaas en gedroogde tomaatjes weggelaten. Die had ik niet in huis, maar we hebben dat zeker niet gemist. Wel staat er op mijn verlanglijstje een nieuwe staafmixer, ik heb een plastieken en bedacht me tijdens het pureren van de hete soep dat dat niet zo'n heel goed idee was.
Na het eten was het tijd om lekkere koekjes bakken. Hiervoor gebruik ik altijd een heel simpel recept van 225 gram margarine, 300 gram bloem, 150 suiker. Officieel mag er ook nog een snuf zout door, maar dat laat ik gewoon weg. Ik heb er dit keer wel een flinke snuf anijszaad door gedaan, dat zal vast heerlijk zijn. Kaneel kan uiteraard ook. Nu zitten ze in de oven (17 minuten op 175 graden) en ik bedenk me nu dat ik vergeten heb om er ei over te strijken. Ach, volgens de kinderen was het deeg lekker, er was wel een derde deel verdwenen, dus zal de gebakken versie ook wel prima te eten zijn. Toch een voordeel zo'n recept zonder rauw ei...
Nu zijn ze even een filmpje aan het kijken en ik zal zo zoeken naar een lekker recept voor mijn witte kool. Die ligt op het aanrecht mij aan te staren, maar zin in een wittekool schotel heb ik zelf niet zo op dit moment.
Oh ja en tussen alle bedrijven door heeft zoon bedacht om de volgende stap in zindelijkheid te zetten. Oh, jullie weten niet half hoe blij en opgelucht ik daarmee ben! Hopelijk is het een blijvende stap en stevenen we langzaam af op een leven zonder luiers. Ik teken daarvoor!

maandag 8 december 2014

Pakjesfeest

Sinterklaas is weer het land uit, gelukkig!
We vierden het vrijdag voor het eten. Dat doen we al een paar jaar en dat bevalt goed! We kunnen in alle rust de cadeautjes uitpakken, vervolgens gaan we 'normaal' en vooral zonder gestuiter eten. Daarna kunnen de kinderen nog even spelen met de cadeautjes en dan redelijk op tijd naar bed en hebben wij de avond voor onszelf. Met name onze middelste leeft het beste met een vrij constante bedtijd, op deze manier is iedereen blij.

De pakjes vielen dit jaar ook goed in de smaak. Ik had best veel kleine cadeautjes gekocht, dat maakt het uitpakken toch wel leuk, maar het was voor mij wel veel werk. En vervolgens spelen ze toch niet overal evenveel mee. Volgend jaar ga ik dus maar voor een paar cadeaus per kind. En ik zag al handige lijstjes voorbij komen op internet die ik volgend jaar maar wat bewuster ga navolgen. Eén cadeautje om te kunnen dragen (dit jaar had ik voor iedereen een pyjama die erg goed in de smaak viel), één cadeautje om te lezen (ik had voor iedereen dit jaar een voorleesboekje), één cadeautje wat nuttig is (onze jongste kreeg een dekbedovertrek en de oudste een tas) en een cadeautje voor de leuk. Misschien ook nog iets lekkers erbij en ze hebben allemaal al 5 dingen om uit te pakken. Dan nog een paar cadeautjes voor iedereen, dit jaar een gezelschapsspel en een doos kleurpotloden. En de zak is al aardig gevuld.
Man en ik hadden ook voor elkaar iets gekocht zonder dat we het wisten. Heel toevallig was het gekocht bij dezelfde winkel en ook nog eens voor exact dezelfde prijs. Maar de grootste grap was dat man een boek had gekocht dat ik al had (hij zag ergens in het boek 2014 staan en ging ervanuit dat het dus een nieuw boek was, wat ik nog niet kende maar het was de achtste druk die was uitgekomen in 2014) en ik had voor man een cd gekocht die we ook al hadden (wat nog een stukje erger was, want die cd had ik voor mijn verjaardag van hem gekregen).

Er mogen dus twee cadeautjes geruild worden, maar zo'n grap verzin je niet, dus we konden er allebei best wel om lachen.

vrijdag 21 november 2014

Restverwerking

Ik maak regelmatig een soepje (meestal op zondag) waar ik overgebleven groenten door doe. Maar soms houd ik groenten over waar ik niet zoveel mee kan. Zo had ik laatst een behoorlijke rest rauwe andijvie over. En ik vind stamppot rauwe andijvie best lekker, maar niet drie keer in de week (er was een rest stamppot over en bij een werketentje van man heb ik dat maar opgegeten).
En dus bedacht ik dat ik wel andijvie-paprika pannenkoeken kon maken. Door het laatste restje beslag deed ik wat kleingesneden rauwe andijvie en stukjes paprika en met een stuk ontbijtspek erop was dat best lekker.

Maar ik heb meer rauwe andijvie over en ik twijfel eraan of ik het zondag door het wekelijkse soepje zal gooien. Heeft iemand dat wel eens met succes geprobeerd? Of heb je een ander goed idee voor een rest andijvie?

Oh en dan nog twee opvallende nieuwsitems van deze week. De hele pietendiscussie gaat over vroegere slavernij (wat verschrikkelijk is) maar laten we ons met elkaar druk maken om de huidige slavernij. Met name in de kledingindustrie zijn er zoveel slaafjes bezig (zie ook de uitzending van Zembla gisteren). Daar word ik niet goed van. Laten we dan sinterklaas helemaal afschaffen (mijn kinderen kunnen dit toch nog niet lezen :-) ) en van dat geld al die kledingslaven een beter leven geven.

En daarnaast het betuttelende vaatdoekje met zijn bacteriën op het aanrecht. Ik las ergens dat er per jaar 'slechts' 80 mensen sterven aan voedselvergiftiging. Heel erg, dat ontken ik niet, maar hoeveel mensen sterven er niet of worden ziek ten gevolge van obesitas? Laat de overheid zich daar alsjeblieft druk over maken en daar haar energie in stoppen. Ik denk dat daar heel wat meer 'winst' te halen is. Het 'probleem' is dat daar de voedingsindustrie zich mee gaat bemoeien, terwijl er van een vies vaatdoekje niemand problemen gaat maken.
Lekker bezig met elkaar hier in dit land...

woensdag 19 november 2014

Dingen die me bezighouden

Nu ben ik een nieuwe blog gestart en heb ik meteen weinig inspiratie om over te bloggen. Natuurlijk is dit helemaal niet erg. Ik heb me immers nergens vastgelegd om elke dag een stukje te schrijven. Maar om dan maar helemaal niets van me te laten horen is weer het andere uiterste.
Nee, ik ben helemaal niet bezig met huishouden, opruimen en schoonmaken. Ook al doe ik de noodzakelijke dingen wel. Ik ben op dit moment vooral bezig met mijn geloof en met de kerk. Vooral in mijn hoofd, maar ook door het lezen van allerlei dingen. Ik heb me daar de afgelopen jaren eigenlijk helemaal niet zo intensief mee beziggehouden en het is fijn om er toch weer mee bezig te zijn. Het nadeel is wel dat ik daardoor andere dingen wat laat liggen. Ik vind het lastig om wat dat betreft dingen naast elkaar te doen, terwijl dat soms wel nodig is. Vandaar ook dat het bloggen er wat bij ingeschoten is. Ik zou er wel over kunnen bloggen en wellicht dat ik dat de komende tijd ook wat vaker ga doen. Maar dan moet ik nog wel nadenken over een goede schrijfmodus. Als ik toch voor verschillende lezers te schrijven en ook te volgen moet zijn.

Verder speelt met name sinterklaas toch behoorlijk een rol momenteel hier in huis, met name in het leven van onze kinderen. Ze hebben nu echt een leuke leeftijd om dat mee te maken en te weten wat er allemaal komen gaat. Heerlijk. Ik geniet echt van die verkneukelende gezichtjes. En kinderlogica is ook op het gebied van sinterklaas heerlijk om te volgen.

donderdag 13 november 2014

Melk

Melk is goed voor elk. Dat dacht ik heel lang, ook al dronk ik het nooit. Ik vond het echt niet lekker. Ik had trouwens geen alternatief voor bij het eten hoor. Ik dronk gewoon niets. Eigenlijk dronk ik gewoon veel te weinig. Tijdens de zwangerschap van onze tweede ben ik wel wat meer gaan drinken en op de een of de andere manier heb ik ook melk leren drinken. Vraag me niet hoe, want ik vond het echt niet lekker, maar eigenlijk zo'n beetje van de een op andere dag ben ik gestart met melk. En dan niet één beker per maaltijd, maar standaard twee bekers en soms zelfs drie.
Melk was daardoor niet aan te slepen. Man drinkt ook altijd veel melk en het kwam regelmatig voor dat aan het begin van de week de koelkast vol melk stond, terwijl aan het eind van de week naar de winkel moest worden gegaan omdat de melk op was. Ruim een liter per dag ging er wel doorheen.

Ik begon de laatste jaren wel steeds meer kritische geluiden te horen over melk. Dat het toch minder goed voor je is als dat altijd werd verteld. En toen ik afgelopen zomer wat maagproblemen had ben ik van de een op andere dag gestopt om melk te drinken. Dit keer drink ik wel een alternatief in de vorm van thee en dat vind ik prima. Eerst deed man mee met de thee in plaats van melk en daardoor moest ons boodschappenlijstje drastisch veranderd worden, want we gebruikten nauwelijks melk meer. Inmiddels is man wel weer melk gaan drinken, maar hij houdt het momenteel op één beker per maaltijd. Daardoor is het nog steeds een beetje aftasten hoeveel melk ik moet kopen (de kinderen drinken er dan wel weer van, maar kiezen ook wel voor thee). Af en toe eten we maar pannenkoeken omdat de melk op moet en dat vindt dan ook niemand een probleem.

Gisteren kwam de buurvrouw een bakje koffie doen. Gezellig, maar ze had ook een nevendoel, want ze was naar de winkel geweest omdat de melk op was en kwam er thuis achter dat ze alsnog de melk vergeten was. En dus vroeg ze een half litertje melk. Natuurlijk was dat geen probleem en heb ik haar maar een hele liter meegegeven. Onder het mom van 'wij drinken toch weinig melk'. Vanmorgen kwam ik beneden en toen vertelde man mij dat er nog maar heel weinig melk was, er zat nog maar een bodempje in het pak. Oeps! Ik had natuurlijk een halve liter terug kunnen halen bij de buren, maar dat heb ik maar niet gedaan ;-) We redden het inmiddels wel een tijdje zonder melk. Maar bij het boodschappen doen ben ik de melk maar niet vergeten!

Drink je ook melk? Of kun je wel zonder?

woensdag 12 november 2014

Sint Maarten

Gisteren was het 11 november, Sint Maarten. Gelukkig was het niet zo koud en guur, maar af en toe vielen er toch wel een paar druppels uit de lucht. Ik ben gezellig met onze drie kinderen op stap geweest. En telkens verbaasde ik me erover hoe het ging. Eerst een beetje verlegen aan het zingen, wat met de deur wat harder werd. En eerst was er de verbazing dat ze een snoepje hadden gekregen, maar op het laatst was dat al zo gewoon, dat het een beetje tegenviel als er huizen waren waarbij het snoep al op was. En het is leuk om te zien dat ze heel vrijgevig met het gekregen snoepgoed omgaan. Ik hoef daarvoor zelf niet langs de deuren :-).
Zelf kom ik uit een streek waarbij het helemaal niet gebruikelijk was om met sint Maarten de deuren bij langs te gaan met snoep. En inmiddels ben ik al wel een heel stuk wijzer geworden, nog steeds vind ik het een rare traditie. Toch moet ik zeggen dat het ook wel gezellig is om met al die lampions liedjes te gaan zingen. Maar huis aan huis wordt ongezond snoep opgehaald, vreselijk eigenlijk. Ik koop nauwelijks snoep, omdat we het regelmatig krijgen en er dan lang mee kunnen doen. Met name lolly's koop ik nooit, vreselijk vind ik die. En juist lolly's werden bij alle huizen er natuurlijk uit gezocht. Alleen jongste kind was af en toe op de gezondere toer en heeft drie mandarijnen verzameld.

Gelukkig zijn ze het nu al bijna weer vergeten, ik heb ze in elk geval nog niet horen vragen om een snoepje, want al die snoeptrommels? Die bewaar ik!

vrijdag 31 oktober 2014

Tijdverandering

Vroeger was ik altijd heel blij als de wintertijd inging. Dat extra uurtje gebruikte ik om een uurtje extra te slapen. Avondmens als ik ben was het helemaal niet erg om een uur later op te mogen staan.
Tegenwoordig ben ik nog steeds een avondmens, maar zit dat extra uurtje slapen er niet meer in. 's Avonds is het namelijk helemaal niet moeilijk om een uurtje later naar bed te gaan. Maar de volgende morgen blijkt dat de kinderen nog helemaal niet in de wintertijd zitten. Om 10 voor zes zijn ze wakker. En niet alleen de eerste dagen, vanmorgen was het nog steeds veel te vroeg. Te laat naar bed en te vroeg eruit, dat levert gegarandeerd slaaptekort op *gaap*.

Ik hoop dat het met de dagen/weken/maanden later wordt dat we wakker mogen worden. Maar als ik diep graaf in mijn geheugen, dan was het met de ingang van de zomertijd juist heerlijk, een verandering van 6 uur wakker worden naar 7 uur. Ik ben dus een heel klein beetje bang dat het 6 uur blijft tot de zomertijd. Ik weet dat er ook veel voordelen aan de wintertijd zitten, maar wat dit betreft had het van mij best zomertijd mogen blijven. Hoe doen ouders dat eigenlijk als ze met kinderen voor een paar weken naar Amerika gaan oid. Dan is het toch alleen maar erger?
Gisteren heb ik pas mijn horloge goed gezet. Ik hoopte dat het zou bijdragen om dingen eerder te doen of eerder naar bed te gaan, maar dat werkte toch niet :-) Het was alleen handig om te beseffen dat de kinderen niet op een heel onlogische tijd wakker werden.

Hebben jullie ook 'last' van de wintertijd, of vind je het juist heerlijk?

donderdag 25 september 2014

Herfstige genietmomentjes

Het weer is altijd een dankbaar onderwerp om over te schrijven. Is het te warm, te koud, te droog of te nat er is altijd wel iets om erover op te merken, een mening erover te hebben en die te uiten. En dat is helemaal niet erg, veranderingen van het weer brengen regelmatig ook allerlei genietmomenten met zich mee.
Zo genieten we nu toch al een paar dagen van de herfst. Vanaf het moment dat de eerste eikels en kastanjes werden gevonden begonnen de ogen te stralen 'zullen we morgen meer zoeken, mama?' Zelf vind ik het ook heerlijk, ik ben wel een beetje een verzamelaar en het is heerlijk om leuk kastanjes te zoeken als je telkens een stralend gezicht kunt zien: 'kijk eens wat een dikke' of een platte of een kleintje. Elke kastanje heeft wel iets waardoor het mooi is dat hij gevonden wordt.
Ook de eerste herfstknutsels zijn al gemaakt. Een tak met blaadjes, kastanjes en eikels geeft ook in huis een herfstige sfeer. Binnenkort gaan we maar aan de slag met poppetjes en spinnenwebben. Daarvoor zijn gure regendagen zoals gisteren ook helemaal niet erg en maken het eigenlijk alleen maar knusser. Gelukkig regende het gisteren net iets minder erg toen de school uitging en we erdoor moesten. Toch vroegen ze om warme chocolademelk en de zelfgemaakte smaakte prima. Omdat we toch in de stemming waren heb ik ze ook maar pepernoten laten bakken. Heerlijk een uurtje kleien om ze na het bakken ook nog eens te kunnen opeten. En dat er ook 'naaktslakken' van gemaakt werden is dan helemaal niet erg!

's Avonds was het droog. Toen werden de laarzen aangedaan om nog even papa te 'helpen' in de schuur. Ik was ondertussen aan het afwassen tot ik bij de achterdeur geluid hoorde 'mama, vies' en daar stonden twee modderaapjes die in de tuin waren blijven steken om te spelen in een zwarte modderplas. Ik kan me goed voorstellen dat ze dat geweldig vonden, maar ik vond het minder geslaagd. Onze jongste had nog maar één laars aan, de andere was in de modder blijven steken en je hebt weinig inlevingsvermogen nodig om de rest te raden. Ook dat hoort er natuurlijk bij in de herfst en ze hebben vast een geweldig speelkwartier gehad.

Genieten jullie ook van alle herfstige momenten? Soms moet je ze zoeken, maar in de herfst zijn ze zeker te vinden!

dinsdag 23 september 2014

Een nieuw begin

Welkom op mijn blog! Leuk dat je me gevonden hebt en dat je me wilt lezen.
Op deze blog gun ik jou een kijkje in mijn leven. Mijn leven als echtgenote, moeder, christen, huisvrouw en nog heel veel andere plakkertjes die ik zo af en toe opgeplakt heb of krijg.
Je zult kunnen lezen over mijn strijd die huishouden heet, over (verantwoorde) keuzes die ik af en toe moet en wil maken op het gebied van geld, milieu en andere dingen in mijn leven en over de leuke en lastige dingen van de topbaan die opvoeder heet, met zo af en toe een (diepgravende) hersenspinsel over mijn geloof, de politiek of de maatschappij.

Op dit moment ben ik (nog) een fulltime huismoeder. Veel van mijn leven speelt zich dan ook af rond en in huis. Waarvan ik toch wil proberen om dat niet alleen een huis te laten zijn, maar ook een echt thuis voor ons hele gezin. Een mooie droom denk ik zo. Ik voel me in elk geval thuis in dit huis en ik vind het leuk als je dit (t)huismusje wilt volgen.